Hemşireler gurur ve özlemi bir arada yaşıyor
COVID-19 Polikliniğinde görevli hemşireler, hastalar için bir yıldan uzun zamandır yoğun mesai yapıyor.
COVID-19’la mücadelede fedakarlık gösterenlerin en başında gelen hemşireler, görevlerini ihmal etmeden sürdürüyor. Tedbirleri elden bırakmadan çalışmalarına devam eden hemşireler, hastalarına şifa olabilmenin gururunu yaşıyor.
“Vatandaşlarımızdan ricamız, tüm tedbirlere uymaları”
Hemşire Hülya Özmen, COVID-19 sürecinin kendileri açısından zorlu geçtiğini söyledi.
“Kısıtlamalar geldikten sonra biraz rahatladık. Hasta sayısında düşüş oldu. Vatandaşlarımızdan ricamız, tüm tedbirlere uymaları. Özellikle gençler hafife alıyor. Bu konuyu ciddiye almaları gerektiğini düşünüyorum. Vaka sayılarının azalması iş yükümüzü de azalttı. Hemşireler Günü’ndeyiz ama çalışmaya devam ediyoruz. Geçen yıl da Hemşireler Günü’nde COVID-19 ile mücadele halindeydik. Normal hayatımıza dönmek istiyoruz. Gerçekten çok yorulduk. COVID-19 bitene kadar üzerimize düşen görevi yapacağız. Vatandaşlarımız da kendilerine düşen görevi yaparsa çok seviniriz, daha rahat nefes alırız.”
“İnsanlar buna uygun davranırsa yükümüzü hafifletir”
Hemşire Meltem Demirel de salgının başlangıcından itibaren gece gündüz çalıştıklarını dile getirdi.
“Yeri geldi evde de maskeyle uyudum. Ailemle ayrı odalarda yemek yedim. Aile içinde bile bir araya gelindiğinde tedbirlere uyulmalı. Bu şekilde vaka sayısı azalabiliyor. İnsanlar bilinçlendikçe durumu yönetebilmeye başladık. Çok zor bir görevimiz var. Özel bir günümüz yok. Hep buradaydık. Özel günümüzde bile çalışıyoruz. Planlayabileceğimiz yaşantımız yok. İnsanlar buna uygun davranırsa yükümüzü hafifletir. Bu süreç bitene kadar görevimizin başında olacağız, maskemizi çıkarmayacağız. Kendi ailemizle bile belli mesafede görüşeceğiz”
“Ülkeye bu dönemde çalışarak faydalı olmaktan gurur duyuyorum”
Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde görevli süpervizör hemşire Figen Aydemir de COVID-19’a karşı gece gündüz demeden en ön cephede fedakarca mücadele ediyor.
Geçen ay yakalandığı COVID-19’u tedavi sürecinin ardından atlatarak görevinin başına dönen Aydemir, işi gereği hastanenin tüm birimlerine girip çıkıyor.
“Hastanenin her yerindeyim.” diyerek görevini 17 yıldır en iyi şekilde yapmaya çalışan Aydemir, salgın sürecinde ülkeye hizmet için canla başla çalışıyor.
Ülkeye bu dönemde çalışarak faydalı olmaktan gurur duyduğunu belirten Aydemir, “Hem anne olmak hem sağlık çalışanı olmak bu süreçte gerçekten zor. Eşimin öğretmen olması bizim için büyük avantaj oldu, en azından çocuklarımızı nereye bırakacağız sıkıntısı yaşamadık” dedi.
“Küçük çocuğum bana sarılmak istiyor, dokunmak istiyor”
Ağır bir travma yaşadıklarını, çocuklarına sarılamadığını, 5 yaşındaki oğlunun durumun farkında olmadığını anlatan Aydemir, şöyle devam etti:
“Küçük çocuğum bana sarılmak istiyor, dokunmak istiyor. Tabii ki siz de endişeleniyorsunuz, virüs taşıyabilirim korkusuyla sarılamıyorsunuz. Sarılmayı bırakın, araya mesafe koyarak konuşuyorsunuz. Zor bir süreç. Çocuğumun bana ‘Anne, yazın bol bol sarılırız değil mi?’ diye sorması, bir anne için üzüntü verici. Unutamıyorum, hala insanın burnunu sızlatan bir cümle. 5 yaşındaki çocuk koronavirüs, pandemi, karantina kelimelerini kullanıyor…”
TRT
News