“Kanser rehabilitasyonu kanserli bir hastaya, hastalığın ve tedavilerin belirlediği sınırlar içerisinde maksimum fiziksel, sosyal, psikolojik ve mesleki fonksiyonların kazandırılmasına yardımcı olmaktır”diyen Meriç, kanser rehabilitasyonunda egzersiz programları ile yetişkin ve çocuk hastalarda, kanserin çeşitli türlerinde erken dönemden itibaren, kas iskelet sistemi tonusunun korunması, solunum egzersizleri ile bireyin harcadığı eforun azaltılması, yorgunluk düzeyinin minimale indirilmesi, yaşam kalitesinin artırılmasının  amaçlandığına dikkat çekti.

Rehabilitasyonun  yaşam kalitesini artırdığını belirten Meriç, rehabilitasyonun hastalığın her evresinde uygulanabildiğini ve kanser rehabilitasyonun koruyucu, restoratif, destekleyici ve palyatif tedavi olarak 4 evreye ayrıldığını belirtti.

Meriç: Kanser rehabilitasyonun koruyucu, restoratif, destekleyici ve palyatif tedavi olarak 4 evreye ayrılır

Meriç açıklamasının devamında 4 evreyi söyle açıkladı;  “Koruyucu rehabilitasyon evresinde, sorunlar ve fonksiyon kaybı oluşmadan veya artmadan önce hastanın eğitimi ile sorunların şiddetinin azaltılması amaçlanır. Destekleyici evre hastalığın ve tedavi gereksiniminin devam etmesi ve fonksiyonel yetilerde değişiklik olması ile karakterizedir. Bu evrede rehabilitasyonun amacı fonksiyonel değişiklikleri sınırlamak ve fonksiyon kaybının oluşturacağı problemleri azaltmaktır. Hastanın gereksinimleri bu fazda farklılıklar gösterir. Beyin tümörlerinde kognitif rehabilitasyon, kemik ve yumuşak doku tümörlerinde ekstremite koruyucu cerrahi sonrasında uygulanan yürüme egzersizleri, denge rehabilitasyonu destekleyici rehabilitasyona örnektir.

Kanser rehabilitasyonunda restoratif evre; hastalık veya tedavilere bağlı oluşan sorunları aşmayı, hastalık öncesi fonksiyonel düzeye hızla dönmeyi ve maksimum kapasiteyi kazandırmayı amaçlar. Tedavisi tamamlanmış kişilerin bağımsızlığını kazanması ve işine dönmesi hedefler arasındadır. Bu fazda tedavi planı yapılırken hasta ve ailesi için gerçekçi bir amaç belirlenmeli ve kabul edilebilir bir program yapılmalıdır. Bu evre için gerekli süre hastanın yaşı, mental durumu, motivasyonu ve fiziksel sorunları ile değişiklik gösterir. Ayrıca psikolojik adaptasyon da önemli yer tutar. Palyatif rehabilitasyon hastalığın terminal döneminde olan hastalara yöneliktir. Bu dönem fonksiyon kaybının ilerlemesi ile karakterizedir. Palyatif tedavinin amacı hastalığa ait komplikasyonların azaltılması veya elimine edilmesi, hasta ve ailesinin fiziksel ve emosyonel olarak rahatlatılmasıdır. Semptomlara, özellikle ağrıya yönelik tedavi önemli yer tutmaktadır. Bağımlılığın bu dönemde artmasına karşın, belirli fonksiyonlarda bağımsızlık sağlanması ve evde bakım konusunda aile eğitimi verilmesi gerekir”